JESIEŃ!

zapraszam na nowy konkurs! :D
Bardzo ciekawy... mianowicie... Musicie opisać mi jesień!
Ale nie jako jacyś tam ludzie... Jesteście leśnymi duchami, dzikimi końmi przemierzającymi przez świat.
Poczujcie wiatr w Waszej grzywie... Poczujcie magię złotego świata! Usłyszcie tętent kopyt biegnących po kolorowych liściach!
Wczujcie się... Pamiętajcie, że jesień to magiczna pora roku!
Zwycięzcy:
I miejsce zdobywa Asiunia34
II miejsce: Nala_Hors♥
III miejsce: Aurora-kot


Uczestnicy:

 Hermesia:

Biegnę przez piękny kolorowy park,
Liście spadają mi na grzbiet,
Wszystko kręci się wokół mnie
I jest Cudownie !!Liście mienią się kolorami :
Tu zielone , tu czerwone i niektóre jeszcze zielone.
Jesień to piękna pora roku pomimo ,że z drzew spadają już liście.
Kocham galopować wśród liści.
Wbiegać w kupki zgrabione razem i rozsypywać je, wtedy czóję się tak dobrze !! I nie jest mi już źle.Kocham bycie Fryzem.....

 Aurora-kot:
Jak biegnę przez łąki i lasy wraz ze stadem czuję się bezpieczniej niż sama moja matka jak i wszystkie klacze bronią mnie i inne źrebaki jak grozi nam niebezpieczeństwo,a ogiery starają się odpędzić atakujące nas zwierzęta. Gdy już można biec biegniemy a ziemia pod nami drży, słychać stukot naszych kopyt kilometr dalej, a nam rozwiewa grzywę. Skaczemy przez przewalone pnie drzew, biegami po liściach, odpoczywamy przy strumykach, jak pada deszcz idziemy pod drzewa tam chronią nas liście. Jak wieję wiatr uwielbiamy galopować na wielkich łąkach, pluskać się w strumykach.Każdy koń by marzył tak jak my robić co che gdy mamy ochotę stado zapiera nas na polanki gdzie rosną dmuchawce! Uwielbiamy bawić się wśród tych roślin w szczególności dlatego ponieważ jest tam miękko i jak się potkniemy ( jak zwykle to się może zdarzyć młodemu źrebaczkowi) upadniemy na miękką stertę dmuchawców.

wilma:

Biegnę przez las...
Jest tam wiele różnobarwnych liści...Gdy biegnę ziemia się trzęsie i otwiera się niebo... Liście wirują w powietrzu i wpinają mi się w grzywę. Zatrzymuję się unoszę głowę do góry i robię tak zawsze gdy poczuje wiatr... Potem tarzam się w liściach...i odpoczywam głęboko oddychając... Czuję, że mogę zostać wieki w takim różnobarwnym lesie... 


Asiunia34:
 Jesień to słowo kojarzące mi się ze złotymi,chrupiącymi jabłuszkami,wachlarzem kolorowych liści i galopowaniem przez las pokryty niezwykłą gamą kolorów.Właśnie teraz przeżywam jedną z owych "przechadzek".Czyż jest coś piękniejszego od rozwianej grzywy w którą wplątały się szkarłatne liście klonów.Gdzieniegdzie widzę wesołe driady leśne bawiące się w krzakach leszczyny i głogu.
Świat jest piękny.Życie jest piękne.Jesień jest piękna.Wokoło słychać dudnienie moich kopyt i śpiew czarnowłosej nimfy Echo ,mogącej jedynie powtarzać cudze słowa.Wsłuchuję się w jej melodyjny śpiew i biegnę przed siebie.Na głowę spada mi kasztan .Ma kolor mojej grzywy.Pod kasztanowcem kwitną leśne dzwonki,leniwie otwierając kielichy. A ja naglę spostrzegam ,że przebiegłam cały las.Jestem więc teraz na skraju lasu.Na moim grzbiecie zbierają się liście a ja sama podziwiam urodę wrzosów w kolorze fuksji.
Jesień jest piękna...

patio99:
 Przez las pedze galopem,
az tu nagle listek spada mi na chrape.

Liscie sie zloca,
a ja biegne lisciowa droga.

Wiatr powiewa zimnym chlodem,
lecz nie lodowatym mrozem.

Grzywa ozdobiona liscmi,
wieje w wietrze jesieni...
 

ooliwcia10:
  biegnę... Galopuję w blasku kolorowych liści. Lśni słońce którego promienie z każdym dniem znikają, a jednak jest złote... Gdy tak biegnę, mimo że nastaje zima, cieszę się z jesieni. Liście spadające z drzew plączą się w moją grzywę, a później, po jakimś czasie razem z wiatrem lecą dalej... Bo jesień to magia, która znika, lecz zawsze do mnie wraca!


 Nala_Hors♥:
Galopuje z moim panem na grzbiecie...
Lekki wiatr, jesienny, pieści mą grzywę...
Liście, kolorowe jak tęcza, szeleszczą i łaskoczą me kopyta...
Chrupię czerwoniutkie jabłka...
Pracy jest mało...
Świat tonie w gorących kolorach...
Jednak są też złe strony...
Błota dużo...
Wóz ciężko chodzi...
Ciągle brudna, ze sklejkami chodzę...
Ach, jesień...
Jesień kolorowa...
To magiczna pora...

Rzeka:

Kto nie jest Duszą Wiatru,

Nigdy nie zobaczy,

co znaczy żyć w strachu

i wiecznej rozpaczy.

Serca jesienią łamane,

na wiosnę miłością zszywane,

śiewają do niebia,

bo miłości im trzeba.

Czas,czas nam ucieka,

Siły zbierz bo jesień woła już z daleka.

Musisz silnym się stać,

siły ciągle skąść brać,

Biegnąc do mnie nocą i dniem,

w pogodę,nie pogodę,

w dobre i złe do mnie.

Więc cieszmy się

i radujmy tą chwilą magiczną,

Niech Wiatr nam zaśpiewa pieśń tajemniczą,

Niech kolory liści,

niesione przez wiatr,

zobaczą jaki piękny jest teraz świat,

Choć ptaki odleciały,

To kolory ocalały,

A gdy ostatni kolorowy

liść spadnie,

to całe moje stado przystanie,

I w zadumie i ciszy pożegna jesień,

bo minął już listopad,

przed nim był wrzesień,

ale radujmy się

i cieszmy tą chwilą magiczną,

i pożegnajmy jesień prześliczną,